Rina

4 Jaar. Zo lang al mis ik de voor mijn gevoel belangrijkste persoon in mijn leven. De persoon die onvoorwaardelijk en te allen tijde liefde gaf, me graag zag en er voor me was. Die me zo veel meer gaf dan waar ik om vroeg of wat ik nodig had. Ik kon bij haar al mijn verhalen kwijt, mijn angsten en frustraties, mijn zorgen en mijn onzekerheden. Ik was nooit alleen in het oplossen van mijn problemen want zij was er, altijd en onvoorwaardelijk.

Nu was mijn moeder geen heilige en vond ze heel veel van heel veel dingen en daar was ze soms helemaal niet mild in, maar dat kwam nooit in conflict met haar rol als moeder. Ik ben haar dochter en samen met mijn zus komen wij op de eerste plek. Ze heeft veel rollen tegelijk gehad, maar haar rol als moeder is de meest fundamentele en dit ademde ze uit in alles en altijd. Ik realiseer me nu pas hoe bijzonder en knap het is dat iemand dat gevoel kan overbrengen. Ik heb er nooit aan getwijfeld of mijn moeder van me houdt en trots op me is. En ergens weet ik door haar ook heel zeker dat ze er nog steeds voor me is en nooit bij me weggaat.

Ze heeft mij en mijn zus fantastisch opgevoed. We zijn allebei ontzettend sterk en kunnen heel goed voor onszelf zorgen. We lossen onze problemen op en beantwoorden elke tegenslag met opgeheven hoofd. We dragen onze verantwoordelijkheden en klagen niet. We zorgen voor de mensen in onze omgeving, zijn attent en genieten van het leven. We maken lol, zijn ondernemend en zeggen dat we van elkaar houden.

Maar soms, afhankelijk van de situatie waar ik me in bevind, ‘ontglipt’ me het besef dat ik mijn moeder niet meer even kan spreken. Dat ik niet mijn telefoon kan pakken en een tel later haar stem hoor. Zo’n vertrouwelijke stem die in mijn hoofd onlosmakelijk is verbonden met liefde en steun en humor en gezelligheid.  Die een bemoedigend woord zegt of juist zwijgt om een luisterend oor te bieden.

Als ik haar nu had kunnen spreken, had ik haar gezegd dat ik van haar hou. Dat ik trots ben op haar, dat ik de beste moeder van de wereld heb en dat ik het altijd zo gezellig heb met haar. Dat ik zo geniet van het feit dat ik haar dochter ben en zij mijn moeder. En dat ik haar nooit kwijt zou willen.